خدمتگزاری در چارچوب احکام اسلام
به شیوههای گوناگونی میتوان نیازهای انسانها را تأمین کرد. برخی افراد و نظامها، بدون در نظر گرفتن نظام اعتقادی خاص، یعنی منهای نظام فکری و اعتقادیِ الهی، میکوشند تا از راه تأمین خواستهای مردم، به آنها خدمت کنند، ولی آن چه در جامعه اسلامی مورد نیاز است، کمک به مردم و تأمین خواستهای آنها در چارچوب احکام الهی است. امام خمینی رحمهالله در این باره میفرمودند: «ما موظفیم حالا که جمهوری اسلامی رژیم رسمی ما شده است، همه طبق جمهوری اسلامی عمل کنیم. جمهوری اسلامی، یعنی این که رژیم به احکام اسلامی و به خواست مردم عمل کند و الان رژیم رسمی ما، جمهوری اسلام است و فقط مانده است که احکام، همه احکام اسلامی بشود. مجرد بودنِ رژیم اسلامی مقصود نیست، مقصود این است که در حکومت اسلام، اسلام و قانون حکومت کند. اشخاص برای خودشان و به فکر خودشان حکومت نکنند».
خدمت به مظلومان، رأس برنامه هاست.
با توجّه به مشکلاتی که اقشار محروم و مظلوم جامعه در زندگی متحمّل میشوند، حضرت امام رحمهالله همیشه ضرورت مقدّم داشتن اصلاح وضع آنان و رسیدگی به نیازهایشان را مورد تأکید قرار میدادند. این طبقه محروم، با وجود کمبودها و ناداریها، همواره زحمت کشان اصلی جامعه بوده و هستند؛ چون همه سختیها را با جان و دل پذیرا شده و در عین حال، از خدمت به اسلام و مسلمانان هم سرباز نمیزنند. در یک مورد امام خمینی رحمهالله میفرماید: «امید آن است که رسیدگی به حال مستضعفین و مستمندان کشور ـ که قسمت اعظم ملّت مظلوم را در برمی گیرد ـ در رأس برنامهها قرار گیرد و در نخستین مجلس شورای اسلامی، طرح هایی جدّی در رفاه حال این طبقه محروم داده شود و از طرف دولت منتخب شما، بدون مسامحه به مورد اجرا گذاشته شود تا در پیشگاه خداوند متعال، بعضی از دیون خودتان را به این طبقه عزیز ـ که جان خود را برای اسلام و آزادی و استقلال کشور در طَبَق اخلاص گذاشته و پیروزی را برای انقلابی اسلامی به ارمغان آوردند ـ ادا کرده باشید».
صمیمی بودن با مردم
از جمله بایستههای یک نظامِ خدمت رسان، این است که کارگزاران آن، با تودههای مردم مهربان و صمیمی باشند و با آنها بجوشند و هرگز از ایشان دوری نکنند؛ چرا که این کار، به جهت روحی و روانی زمینه تحمّل و بردباری در مقابل مشکلات و سختیها را بالا برده و آنها را دل گرم میسازد. امام خمینی رحمهالله در ضمن سخنانی، معاشرت رهبران و کارگزاران اسلام را در طول تاریخ، به ویژه در صدر اسلام مورد اشاره قرار داده، از آن به عنوان الگو و سرمشق یاد میکنند و میفرمایند: «اسلام، سردارهایش هم توی مردم هستند. پیغمبر اسلام صلیاللهعلیهوآله سردار همه بود، بزرگ همه بود، توی مردم بود، با مردم میآمد مینشست، توی مسجد مینشست، مثل سایر مردم. حضرت امیر علیهالسلام آن وقت که [حاکم بود)، مثل سایر مردم میآمد با مردم مینشست، معاشرت میکرد برای این که از مردم نمیترسید، ظلم نکرده بود به مردم تا بترسد،... برای مردم بود [و[ مردم او را حامی خودشان میدانستند».
رمز عدم شکست
هنگامی بستر مناسب برای خدمت رسانی به صورت کامل در یک جامعه فراهم میآید که مردم و دولت، با یکدیگر همکاری کامل داشته باشند و از اهداف و سیاستهای همدیگر پشتیبانی به عمل آورند. امام خمینی رحمهالله در سخنانی به مردم و دولت، در این باره چنین سفارش میکنند: «ملّت باید پشتیبان دولتها باشد. دولتی که پشتیبان ندارد، شکست میخورد. همه شکستها...، برای همین بود که تفاهم مابین ملّت و رژیم نبود. اگر ملّت با رژیم تفاهم داشتند، این مسائل پیش نمیآمد. الان شما مشغول کار خودتان بودید، ما هم مشغول کار خودمان. این مسائل روی همین زمینه پیش آمد که دولتها، در مقابل ملّت میایستادند و جبهه میگرفتند، ملّت هم در مقابل دولت همین طور بود.... اما اگر ملّت و دولت، هر دو با هم باشند، دوست باشند؛ اینها خودشان را خدمتگزار آنها بدانند، آنها خودشان را پشتیبان اینها بدانند [و] هر دو به هم خدمت بکنند، یک هم چو ملّت و دولتی، هیچ وقت شکست نخواهد خورد».
حفظ نظام اسلامی
از دید امام خمینی رحمهالله ، یکی از بزرگترین تکالیف و خدمات، حفظ نظام جمهوری اسلامی است که در سایه آن، احکام الهی به اجرا در میآید و در نتیجه آن، روند خدمت رسانی به تمام اقشار، صورت بسیار مناسبی پیدا میکند. امام رحمهالله معتقد بودند پشتیبانی و خدمت متقابل ملّت و دولت، موجب حفظ نظام مقدس اسلامی است. آن حضرت میفرمودند: «همه میدانید و باید بدانیم مادامی که ملّت پشتیبان مجلس و دولت و قوای مسلّح هستند، و دولت و مجلس و قوای مسلح، در خدمت ملت، به ویژه قشرهای محروم میباشند و جلب رضای خداوند را در این خدمت متقابل مینمایند، هیچ قدرتی توانایی آسیب رساندن به این نظام مقدس را ندارد و اگر خدای نخواسته یکی از این دو، یا هر دو از خدمت متقابل دست بردارند، شکست جمهوری اسلامی و اسلامِ بزرگ ـ اگر چه در دراز مدّت ـ حتمی است. بنابراین، ترک این خدمت متقابل ـ که به شکست اسلام و جمهوری اسلامی منتهی میشود ـ از بزرگترین گناهان کبیره است که باید از آن اجتناب شود».
هر چه خدمت کنیم، کم است.
امام خمینی رحمهالله ، به این علت که به طور کامل از گرفتاریهای مردم اطلاع داشتند، همیشه به مسؤولان نظام تأکید میکردند که هر چه میتوانید به این مردم خدمت کرده و به حدّ خاصّی کفایت نکنید. در یکی از سخنان امام رحمهالله چنین آمده است: «من به شما آقایان سفارش میکنم که با این که موفق بودید، باید دنبال موفقتری بروید. قناعت نکنید به این که ما حالا فلان کار را کردیم. ما هر چه خدمت بکنیم به این ملّت، کم خدمت کردهایم؛ برای اینکه این ملّت بود که همه این گرفتاریها به دست او رفع شد. دولت شاهنشاهی به دست آنها ساقط شد و هر چه ما داریم، از آنهاست. ما باید خدمتگزار باشیم، واقعاً خدمتگزار باشیم و هر چه خدمت بکنیم، باز کم است. ... شکر این ملّت قهرمان و مظلوم، همان شکر خداست. کسی که شکر اینها را به جا نیاورد، شکر خدا را به جا نیاورده است؛ برای این که اینها بندگان خدا هستند. اینها کسانی هستند که برای خدا دارند خدمت میکنند به این کشور و شکر، این است که ما به آنها خدمت بکنیم. هر کس در هر مقامی که هست، خدمت بکند».
خدمترسانی در سخنان مقاممعظم رهبری
خدمت به مستضعفان
مقام معظم رهبری، حضرت آیتاللّه خامنهای، ضمن تصریح به این حقیقت که الگوی انقلاب اسلامی سیره و زندگی علی علیهالسلام است، تأکید میکنند باید کاری کنیم که نظام و کشور و جامعه ما، یک جامعه علوی باشد. ایشان میفرمایند: «اسم اسلام و اسم ولایت کافی نیست ... زبان و بازو و راه و کار، باید زبان و بازو و راه و سبک کار امیرالمؤمنین علیهالسلام باشد. امیرالمؤمنین برای خدا و در راه خدا کار میکرد. به درد مردم میرسید، مردم را دوست میداشت و خدمت به آنها را وظیفه خود میدانست. با این که حکومت او در جهت خدمت به مستضعفان بود، به این اکتفا نمیکرد. شبها هم تنها و به صورت فردی به کمک یکایک مستضعفان میرفت. این زندگی امیرالمؤمنین علیهالسلام است، در نظام ما، هر حرکت و سیاست و قانون و تلاش، باید در خدمت مردم مستضعف و محرومی باشد که حکومت طولانی و بلند مدت طاغوتها، آنها را از جهات مختلف به استضعاف و ضعف دچار کرده است. این راه ماست. این آن راهی است که امیرالمؤمنین علیهالسلام پیمود. این آن راهی است که امام و معلم و رهبر عظیم الشأن این انقلاب، آن را از علی علیهالسلام درس گرفت و پیش پای ما گذاشت. باید در آن راه حرکت کنیم».
تزکیه نفس، بستر خدمتگزاری
از آن جا که تزکیهنفس و اصلاح بیشتر اخلاق و رفتار، انسان را برای خدمت کردن و انجام وظیفه آماده میسازد، از جمله مسؤولیتهای افراد، اعم از مسؤولان و غیر مسؤولان، توجّه به مسأله خودسازی و پاک سازی باطن است. مقام معظم رهبری، حضرت آیتاللّه خامنهای در این باره میفرمایند: «ما باید امروز، به سمت تغییر خودمان، به سوی الگوهایی که اسلام معیّن کرده است، پیش برویم؛ تغییر خودمان به عنوان اشخاص. ... باید خودمان را اصلاح کنیم، اخلاق خودمان را درست کنیم، خودمان را از لحاظ باطن، به خدا نزدیک کنیم. به عنوان یک فرد، مجاهدت شخصی بکنیم. آیات خدا را به دل خودمان بخوانیم و دل را به خدا نزدیک کنیم. این وظیفه ماست. این کمک خواهد کرد تا ما بتوانیم وظیفهای را که در جنب مردم و در جنب جامعه داریم، به بهترین وجهی انجام بدهیم و آحاد مردم هم، منهای وظایف اجتماعی که بر عهده همه هست و هیچ کس از وظیفه اجتماعی خالی نیست، وظیفه فردی، وظیفه شخصی و اخلاقی را برای خودشان وظیفه مهمی بدانند».